"Ήθελα νάμουν τσέλιγγας, νάμουν κ' ένας σκουτέρης,
Να πάω να ζήσω 'ς το μαντρί, 'ς την ερημιά, 'ς τα δάσα,
Νάχω κοπάδι πρόβατα, νάχω κοπάδι γίδια,
Κ' έναν σωρό μαντρόσκυλλα, νάχω και βοσκοτόπια
Το καλοκαίρι 'ς τα βουνά και τον χειμώ 'ς τους κάμπους.
Νάχω από πάλιουραν βορό και στρούγγα από ροδάμι.
Νάχω και σε ψηλήν κορφή καλύβα από ρουπάκια,
Νάχω με τα βοσκόπουλα σε κάθε σκάρον γλέντι,
Νάχω φλογέρα να λαλώ ν' αντιλαλούν οι κάμποι,
Νάχω και κόρην ώμορφη στεφανωτήν μου νάχω,
Να μου βοηθάη 'ς το σάλαγο, να μου βοηθάη 'ς τα γρέκια,
Κι' όντας θα τα σταλάζουμε τα δειλινά 'ς τους ίσκιους,
'Σ της ρεματιάς τη χλωρασιά μαζύ της να πλαγιάζω,
Να με κοιμίζη με φιλιά 'ς τους δροσερούς της κόρφους."
(Κ.Κρυστάλης)
